هاوارد اچ. هیات، پزشک، دانشمند و دانشگاهی که زمینه سلامت عمومی را تغییر داد و آن را از مطالعه محدود بیماری های عفونی به سمت مسائل بزرگ مربوط به مسئولیت مالی و اجتماعی در پزشکی هدایت کرد، روز شنبه در خانه خود در کمبریج درگذشت. او 98 سال داشت.
پسرش جاناتان هیات گفت که علت آن فشار خون ریوی بوده است.
هاروارد، مجله‌ای که توسط دانشکده بهداشت عمومی هاروارد منتشر می‌شود و دکتر هیات به مدت 12 سال رئیس آن بود، در سال 2013 نوشت که دکتر هیات «سلامت عمومی را وجدان پزشکی قرار داده است».
دکتر هیات در اوایل زندگی هفت دهه ای خود در پاریس با برندگان آینده جایزه نوبل روی کشف RNA پیام رسان، عنصر کلیدی زیست شناسی سلولی، کار کرد. او بعداً از کاخ سفید بازدید کرد تا از رئیس جمهور رونالد ریگان بخواهد که به انباشت تسلیحات هسته‌ای در آن دوره پایان دهد، که دکتر هیات آن را «اپیدمی نهایی» نامید.
دکتر هیات که یک پزشک آموزش دیده در هاروارد بود و در برخی از معتبرترین بیمارستان های کشور پست های رهبری داشت، منتقد صریح نابرابری در مراقبت های بهداشتی آمریکا بود. او پزشکی آمریکایی را متهم کرد که نسبت به درمان های گران قیمت و با فناوری پیشرفته تعصب دارد و در عین حال میلیون ها نفر را از مراقبت های اولیه محروم می کند.
در کتابی در سال 1987 با عنوان “سلامت آمریکا در تعادل: انتخاب یا شانس؟”، او در مورد بیمه درمانی همگانی که توسط دولت اداره می شود، با الگوبرداری از جنبه هایی از سیستم های بریتانیا، کانادا و چین بحث کرد. او به تورنتو استار گفت: «من به ویژه مشتاق هستم که به کسانی برسم که آنقدر بی‌درد هستند که چشم‌انداز پزشکی دو کلاسه را در آمریکا بپذیرند.
در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد (در حال حاضر دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی چان)، جایی که دکتر هیات از سال 1972 تا 1984 رئیس آن بود، متخصصان را در رشته‌های مختلف از جمله آمار زیستی و مدیریت سلامت گرد هم آورد تا بر مسائل اقتصادی، سیاسی تمرکز کنند. و علل اجتماعی سلامت ضعیف، نه فقط عوامل بیولوژیکی.
دکتر هاروی وی. فاینبرگ، یکی از همکاران دکتر هیات که در سال 2002 رئیس انستیتوی پزشکی شد (اکنون، او آموزش در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و تعریفی از معنای حوزه بهداشت عمومی را متحول کرد. آکادمی ملی پزشکی)، در مصاحبه ای گفت.
با نگاهی فراتر از سواحل ایالات متحده، دکتر هیات بعداً بنیانگذار بخش عدالت جهانی بهداشت در بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون بود، تعهدی غیرعادی توسط یک بیمارستان آموزشی برای گسترش منابع خود برای مراقبت از بیماران و فقرا در خارج از کشور.
این برنامه یک سکوی راه اندازی برای Partners in Health بود، یک سازمان غیرانتفاعی تحسین شده که مراقبت های بهداشتی را به جوامع فقیر در هائیتی، آفریقا و جاهای دیگر ارائه می کند، که در سال 1987 تاسیس شد. بنیانگذاران این سازمان شامل دو دانشجوی پزشکی هاروارد، پل فارمر و جیم یونگ کیم بودند. دکتر هیات را یک شخصیت پدری می دانست.
دکتر کیم در مصاحبه ای گفت: “او وظیفه خود را بر عهده گرفت که به معنای واقعی کلمه به صدها جوانی که از دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان بریگام و زنان وارد شده بودند، راهنمایی کند و می خواستند تغییری در جهان ایجاد کنند.”
هنگامی که دکتر کیم و دکتر فارمر در سال 1995 شیوع سل مقاوم به دارو را در پرو کشف کردند، یک صورتحساب 100000 دلاری در داروخانه بیمارستان بریگام برای داروهای خاص تهیه کردند. به زودی رئیس بیمارستان با دکتر هیات تماس تلفنی داشت و از بدهی شکایت کرد. دکتر هیات یک اهدا کننده برای پوشش هزینه ها پیدا کرد و بعداً به Partners in Health کمک کرد تا 45 میلیون دلار کمک مالی از بنیاد گیتس دریافت کند.
دکتر فارمر، موضوع کتابی از تریسی کیدر در سال 2003، «کوه‌های فراتر از کوه‌ها: جستجوی دکتر پل فارمر، مردی که جهان را درمان می‌کرد»، در سال 2022 درگذشت. دکتر کیم به ریاست دارتموث رسید. کالج و بانک جهانی
هنگامی که دکتر کیم در سال 2011 متوجه شد که دکتر هیات واقعاً از کالج هاروارد فارغ التحصیل نشده است – او پیش از آن وارد دانشکده پزشکی شده است – یک “دیپلم” روی دستمال سفره خانه هانوفر نوشت و به دکتر هیات مدرک لیسانس دارتموث اعطا کرد. هیات آن را قاب کرد و در خانه اش آویزان کرد.
هوارد هیم هیات در 22 ژوئیه 1925 در پچوگ، نیویورک، در لانگ آیلند، در خانواده الکساندر و دوروتی (آسکیناس) هیات به دنیا آمد. پدرش در سن 15 سالگی به تنهایی از لیتوانی مهاجرت کرده بود. خانواده، که نام آن از چایتوویچ به هیات تغییر کرد، به ووسستر، ماساچوست، جایی که الکساندر هیات یک شرکت کفش کوچک را اداره می کرد، نقل مکان کردند.
هاوارد مدرس دبیرستان او بود، اما در ابتدا از پذیرش در هاروارد محروم شد. او به یاد می آورد که بعداً در زندگی خود، سهمیه ای از تعداد یهودیان وجود داشت که در آن زمان می توانستند پذیرفته شوند. پس از اعتراض مدیر دبیرستانش به رئیس پذیرش، در سال 1944 به او اجازه ثبت نام داده شد. او دو سال بعد وارد دانشکده پزشکی هاروارد شد.
در آنجا با دوریس بیرینگر، دانشجوی کالج ولزلی آشنا شد. این زوج در سال 1948 ازدواج کردند، سالی که دکتر هیات دکترای خود را دریافت کرد. او در سال 2007 درگذشت.
در اواسط دهه 1950، دکتر هیات یک محقق در مؤسسه ملی بهداشت بود. این شغل منجر به یک موقعیت آزمایشگاهی یک ساله در سال 1960 در انستیتو پاستور پاریس شد که در آن زمان مرکز حوزه جدید هیجان انگیز زیست شناسی مولکولی بود.
او در پاریس زیر نظر ژاک مونود و فرانسوا ژاکوب، برندگان آینده جایزه نوبل که اولین بار RNA پیام رسان را نام بردند و توصیف کردند، کار کرد، مولکولی که کدهای ژنتیکی را برای ساختن پروتئین ها منتقل می کند. این RNA پیام رسان بود که پایه و اساس اولین واکسن های کووید-19 بود که 60 سال بعد برای استفاده در ایالات متحده تأیید شد.
در سال 1963 در بوستون، دکتر هیات هم پروفسور پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و هم پزشک ارشد مرکز پزشکی Beth Israel Deaconess شد. تحقیقات او بر کاربرد زیست شناسی مولکولی در مشکلات پزشکی، به ویژه سرطان متمرکز بود. او جزو اولین کسانی بود که RNA پیام رسان را در سلول های پستانداران نشان داد.
از آنجایی که او استانداردهای تحقیقاتی و بالینی را در بیمارستان بالا برد، این بیمارستان به یک آهنربا برای فارغ التحصیلان دانشکده پزشکی که به دنبال رزیدنتی بودند تبدیل شد. دانشکده های پزشکی سعی کردند دکتر هیات را برای ریاست خود استخدام کنند. او قبل از پذیرش رهبری دانشکده بهداشت عمومی هاروارد، کلمبیا و ییل را رد کرد.
بوستون گلوب در هنگام منصوب شدن دکتر هیات در این کشور نوشت: «از لحاظ تاریخی، این دانشکده در پزشکی گرمسیری، مهندسی بهداشت و سایر تخصص‌ها بسیار قوی بوده است که در سال‌های اخیر به نظر می‌رسد ارتباط بسیار کمی با مسائل بهداشت عمومی که این کشور با آن مواجه است داشته باشد. 1972.
اما تغییرات سریعی که او ایجاد کرد، او را به دشمنی تبدیل کرد و در سال 1978، گروهی از اساتید رسمی، طوماری را امضا کردند و خواستار برکناری او شدند و از «ناتوانی اداری» او شکایت کردند.
درک بوک، رئیس دانشگاه هاروارد، که دکتر هیات را به خدمت گرفته بود، تلاش برای برکناری او را رد کرد.
در دسامبر 1981، دکتر هیات به هیئتی پیوست که توسط پاپ ژان پل دوم فرستاده شده بود تا پیامدهای پزشکی تبادل هسته ای را به رئیس جمهور ریگان توضیح دهد. دکتر هیات در سال 2006 برای Web of Stories، آرشیو تاریخ شفاهی دانشمندان و دیگران، به یاد می آورد: «رئیس جمهور از دیدار ما خیلی راحت نبود.
دکتر هیات علاوه بر پسرش جاناتان، وکیل کار، یک دختر به نام دبورا هیات، هنرمند به یادگار گذاشت. یک برادر، آرنولد هیات؛ هشت نوه؛ چهار نوه؛ و همراه دیرینه اش، پنی جینوی. پسرش فرد هیات، سردبیر قدیمی صفحه سرمقاله واشنگتن پست، در سال 2021 درگذشت.
در سال 2004، دکتر هیات و همسرش اقامتگاهی را در بیمارستان زنان بریگهام تأسیس کردند که پزشکان را در زمینه پزشکی داخلی و بهداشت عمومی جهانی آموزش می‌دهد. بسیاری از حدود 70 پزشک که از آن زمان این برنامه را گذرانده اند، در هائیتی، لسوتو و سایر کشورهای فقیر که در آن Partners in Health فعالیت می کنند، به کار ادامه دادند.
جاناتان هیات گفت که دکتر هیات از بسیاری از کلینیک های بین المللی بازدید کرد که الهام بخش و هدفی برای او در سال های آخر زندگی اش بود.
او افزود: «این اساساً 15 سال به شغل پدرم اضافه کرد.