تله‌های دوربین، که به‌طور خودکار حیوانات وحشی را با تشخیص حرکت و گرمای بدن می‌گیرند، به ابزارهای تحقیقاتی کلیدی برای زیست‌شناسان حیات وحش تبدیل شده‌اند. این مطالعه جدید بر اساس داده های 102 پروژه مختلف دوربین در 21 کشور است. (بیشتر در آمریکای شمالی یا اروپا مستقر بودند، اما آمریکای جنوبی، آفریقا و آسیا نیز شامل شدند.) این داده ها به دانشمندان اجازه می دهد تا الگوهای فعالیت 163 گونه مختلف پستاندار وحشی را مطالعه کنند – و در مورد تعداد دفعات این پستانداران وحشی اطلاعاتی را بررسی کنند. در همان مکان ها
مارلی تاکر گفت: “یکی از نقاط قوت اصلی این مقاله این است که شما اطلاعاتی در مورد انسان ها و حیوانات دریافت می کنید.” یک بوم شناس در دانشگاه رادبود در هلند، که در تحقیقات جدید شرکت نداشت.
در طول دوره قرنطینه همه‌گیری، فعالیت انسانی در برخی از سایت‌های پروژه کاهش و در برخی دیگر افزایش یافت. در هر مکان مطالعه، محققان تعداد دفعات شناسایی حیوانات وحشی را در یک دوره فعالیت انسانی زیاد و یک دوره فعالیت کم انسانی، بدون توجه به اینکه آیا کاهش فعالیت در طول دوره قرنطینه رخ داده است، مقایسه کردند.
به نظر می رسد گوشتخواران مانند گرگ ها و بابکت ها نسبت به مردم بسیار حساس بوده و بیشترین کاهش فعالیت را در زمان افزایش فعالیت های انسانی نشان می دهند. دکتر برتون گفت: «گوشتخواران، به‌ویژه گوشتخواران بزرگ‌تر، سابقه طولانی، می‌توان گفت، دشمنی با مردم را دارند. «عواقب برخورد یک گوشتخوار با مردم یا نزدیک شدن بیش از حد به مردم اغلب به معنای مرگ است.»
از طرف دیگر، فعالیت علفخواران بزرگ، مانند گوزن و گوزن، زمانی که انسان بیرون بود، افزایش یافت. این می تواند به این دلیل باشد که حیوانات مجبور بودند بیشتر حرکت کنند تا از ازدحام مردم دوری کنند. اما اگر مردم به دور نگه داشتن گوشتخواران کمک کنند، می تواند بیرون آمدن و بازی را برای گیاهخواران ایمن تر کند.
دکتر تاکر، که نویسندگان این مطالعه را به دلیل توانایی در جدا کردن همه این تأثیرات مختلف انسانی ستایش می‌کند، گفت: «علفخواران کمی کمتر از مردم می‌ترسند و ممکن است در واقع از آنها به عنوان سپری در برابر گوشتخواران استفاده کنند.