پیام‌های آقای هنکاک نشان می‌دهد که یک سیاستمدار در حال ساخت است که زمانی امیدوار بود که این بیماری همه‌گیر بتواند حرفه‌اش را به سطح بالاتری برساند. هنگامی که یک روزنامه لندن طرحی را برای کاهش زمان تایید واکسن منتشر کرد، او به دستیارش پیامک داد: «من برای این دو ماه پیش تماس گرفتم. این یک پیروزی هنکاک است!»
با این حال، در مواقع دیگر، آقای هنکاک یک سیاست گذار مصمم به نظر می رسید و با وزرایی که معتقد بود اقتصاد را بر سلامت عمومی اولویت می دادند، مبارزه می کرد. زمانی که آلوک شارما، که به عنوان منشی بازرگانی خدمت می کرد، پیشنهاد کاهش الزامات آزمایش و ردیابی برای رستوران ها را داد، آقای هنکاک به وزیر کابینه، سایمون کیس، پیامک ارسال کرد و گفت که نمی تواند بفهمد که چرا آلوک با کنترل ویروس مخالف است. . رویکرد عجیب.»
آقای کیس در اظهارنظری پاسخ داد: «ایدئولوژی ناب محافظه کارانه» که انتقاد منتقدان را برانگیخت و گفتند که این ایدئولوژی نادرست برای یک کارمند دولتی حزبی است. آقای کیس، که توسط آقای جانسون منصوب شد، به دلیل این استدلال که مقامات محلی مورد اعتماد، نه نخست‌وزیر – که او غیرقابل اعتماد می‌دانست – باید دستورالعمل‌های جدیدی را ارائه کنند، در آب داغ است.
آقای هنکاک در بیانیه خود از شرمندگی که نشت اطلاعات برای همکاران سابقش ایجاد می کرد ابراز ناراحتی کرد. او گفت که بیش از یک سال با خانم اوکشات روی این کتاب کار کرده است، کتابی که در دسامبر گذشته منتشر شد و به شدت از پیام‌های واتس‌اپ و همچنین منابع دیگر استخراج شد.
او مدعی شد که او قرارداد محرمانگی را در انتشار متون زیر پا گذاشته و با ارائه نکردن زمینه آنها را تحریف کرده است. او گفت: «رهاسازی آنها به این روش یک حساب جزئی و مغرضانه برای برنامه ضد قرنطینه ایجاد می کند.
خانم اوکشات، سردبیر سابق ساندی تایمز، نقض یک توافق قانونی را رد نکرد. اما او گفت که حاضر بوده این ریسک را بپذیرد و انکار کرد که تلگراف، که سرمقاله ای علیه قرنطینه ها منتشر کرده است، آنها را به صورت انتخابی منتشر می کند. او گفت که ویراستاران هشت نفر را مأمور کرده بودند تا 2.3 میلیون کلمه متن را بررسی کنند که چهار برابر طول “جنگ و صلح” تولستوی است.
او خاطرنشان کرد: «روزنامه فوق‌العاده محتاط بوده است که مکالمه‌های گیلاسی را انتخاب نکند. “تیم در مورد این روند دقیق بوده است.”