Eهمان روز، سگ های خارش دار به دفتر دامپزشکی الیزابت فالک می روند. برخی نمی توانند از جویدن پاها یا خاراندن شکم خود دست بردارند. برخی دیگر گوش های قرمز و بدبو یا بثورات پوستی دارند. همه آنها به دلیل آلرژی های محیطی به شدت ناراحت کننده هستند. او می‌گوید: «آنها در اتاق انتظار نشسته‌اند، و بقیه از ترس مسری بودن، عقب‌نشینی می‌کنند. “این بسیار مشغول است که تا جایی که می توانیم کمک کنیم.” تا همین اواخر، فالک یک متخصص پوست دامپزشکی در متخصصان دامپزشکی دانشگاه کورنل بود، جایی که روزانه حدود 15 حیوان خانگی آلرژیک را می دید و تا شش ماه از آن خارج می شد. تقاضا به قدری زیاد است که در ماه آوریل، او مطب تخصصی پوست حیوانات خانگی خود را افتتاح خواهد کرد.
سگ‌های بیشتری از درماتیت آتوپیک رنج می‌برند که به آن آلرژی‌های محیطی نیز می‌گویند: طبق گزارشی در سال 2018 از بیمارستان Banner Pet – آخرین اعداد ایالات متحده در مورد این موضوع، در 10 سال گذشته 30٪ افزایش موارد داشته است. در سال 2021، یک بیمارستان آموزشی در برزیل گزارش داد که 25 درصد از سگ‌هایی که مورد معاینه قرار گرفته‌اند، از آلرژی رنج می‌برند. اگرچه آلرژی سگ به طور مداوم ردیابی نمی شود، اما به طور حکایتی، آنها در حال افزایش هستند. ارین تیت، معاون توسعه بالینی در CityVet در دالاس می‌گوید: «بیماری پوستی آلرژیک احتمالاً مهمترین چیزی است که می‌بینیم. من ۲۵ سال است که این کار را انجام می‌دهم و قطعاً در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته‌ام.» او می‌افزاید که سگ‌های مبتلا به آلرژی‌های زیست‌محیطی معمولاً «بدبخت» هستند، گاهی اوقات آنقدر تهاجمی می‌خراشند که موهایشان می‌ریزد. فصل بهار زمان بسیار دشواری است. تیت می‌گوید: «من به مردم می‌گویم که اگر آلرژی‌های شما در حال شعله‌ور شدن است، آلرژی سگ‌تان نیز تشدید می‌شود.
اما چه چیزی باعث افزایش خارش می شود؟ و چه چیزی به تسکین عذاب سگ های آلرژیک کمک می کند؟
برخی از سگ ها آهنرباهای آلرژی هستند
فالک می گوید که درماتیت آتوپیک یک جزء ژنتیکی قوی وجود دارد. نژادهای خاصی مستعد ابتلا به آنها هستند، از جمله ژرمن شپرد، لابرادور رتریور، بولداگ فرانسوی، بولداگ انگلیسی، وست هایلند تریر، شیتز، پیتبول، پاگ و باکسر. آلرژی در نژادهای مختلف متفاوت به نظر می رسد. فالک خاطرنشان می‌کند که برای مثال ژرمن شپردها معمولاً پوسته‌هایی در اطراف لب‌های خود ایجاد می‌کنند، در حالی که آزمایشگاه‌ها برجستگی‌هایی بین انگشتان پا ایجاد می‌کنند.
ادامه مطلب: صاحبان سگ عمر طولانی تر و سالم تری دارند
متیو مک کارتی، موسس بیمارستان حیوانات جونیپر ولی در کوئینز، می‌گوید: آلرژی‌های زیست‌محیطی معمولاً برای اولین بار زمانی که سگ 6 ماه تا 3 ساله است ظاهر می‌شود. آلرژی ها نتیجه اختلال عملکرد سد پوستی یا شکسته شدن لایه بیرونی معیوب در اثر التهاب هستند. “روش قدیمی ما در مورد این فکر می کردیم، این بچه ها دارند نفس می کشند [allergens]مک کارتی می گوید، و آنها وارد جریان خون خود می شوند، و واکنش نشان می دهند، و این چیزی است که باعث آزاد شدن هیستامین می شود. “اکنون، ما می دانیم که احتمالاً اینطور نیست.” در عوض، آلرژن‌های موجود در هوا – مانند گرده‌های علف‌ها یا درختان – احتمالاً از طریق پوست سگ جذب می‌شوند. این منجر به علائمی مانند خارش بیش از حد می شود که ممکن است سگ ها را وادار کند که دائماً پاهای خود را لیس بزنند یا بجوند یا صورت خود را بمالند. در برخی موارد، درماتیت آتوپیک به جای خارش، به صورت عفونت های مکرر پوست و گوش ظاهر می شود. گروهی از سگ های بدشانس تمام موارد فوق را تجربه می کنند.
تغییرات آب و هوایی نقش دارد
دلیل اصلی اینکه چرا تعداد فزاینده ای از سگ ها از آلرژی رنج می برند به گرم شدن سیاره زمین مربوط می شود. تیت می گوید: «فصل آلرژی به دلیل تغییرات آب و هوا و تغییر چشمگیر دما طولانی شده است. در طول زمستان جایی که او در تگزاس زندگی می کند، ممکن است چند روز سرد در دهه 30 یا 40 وجود داشته باشد، و بلافاصله پس از آن به دهه 70 یا 80 می رسد. او می‌گوید: «هر بار که ما آن طلسم گرم را در بین سرما می‌بینیم، مواد دوباره شروع به گل می‌کنند. “هیچ چیز فرصتی برای مردن پیدا نمی کند.”
ادامه مطلب: چرا فصول آلرژی بدتر می شود؟
تحقیقات نشان می دهد که هوای گرمتر و افزایش غلظت دی اکسید کربن، فصل رشد اسپورهای کپک و گیاهانی مانند ابروسیا را افزایش می دهد و در عین حال آلودگی هوا را بدتر می کند. در آمریکای شمالی، فصل گرده در حال حاضر 20 روز زودتر شروع می شود و 10 روز بیشتر از سال 1990 است. به علاوه، به طور متوسط 21٪ گرده بیشتر وجود دارد. در هر فصل آلرژی تماس های دیوانه وار با دامپزشک توله سگ خود را دنبال کنید. «تغییرات آب و هوا بر انسان ها تأثیر می گذارد و تیت می گوید سگ ها.
سگ ها قبلا کثیف تر از الان می شدند
قرار گرفتن زودهنگام با میکروارگانیسم ها – از طریق چیزهایی مانند خاک، میکروب ها و حتی سگ ها – می تواند به محافظت از نوزادان در برابر ابتلا به آلرژی کمک کند. متیو لوینسون، متخصص پوست دامپزشکی که صاحب پت درم در شیکاگو است، می‌گوید همین موضوع در مورد سگ‌ها نیز صادق است. تحقیقات نشان می‌دهد که سگ‌هایی که در یک محیط روستایی زندگی می‌کنند، به طور منظم بیرون می‌روند و با حیوانات مزرعه تماس دارند، کمتر به آلرژی‌های محیطی مبتلا می‌شوند، در حالی که درماتیت آتوپیک در محیط‌های شهری شایع‌تر است، جایی که سگ‌ها تمایل دارند مقدار بیشتری از آن را صرف کنند. زمان داخل
لوینسون می‌گوید: «ما تمیزتر و بهداشتی‌تر هستیم – سگ‌ها دیگر وقت زیادی را بیرون نمی‌گذرانند. مثل آن روز نیست که در حیاط خلوت خانه سگ داشته باشید و سگ بیشتر روز را در حیاط سپری کند.
در همین حال، سگ هایی که در خانه با سگ های دیگر زندگی می کنند نیز به نظر می رسد از یک اثر محافظتی بهره مند شوند. اما این لزوماً به این معنی نیست که شما باید سگ دیگری را به فرزندی قبول کنید – یا سعی کنید حیوان خانگی خود را در معرض میکروب های بیشتری قرار دهید. لوینسون می گوید، جدا کردن همه عوامل ژنتیکی و محیطی که در ایجاد آلرژی نقش دارند، دشوار است. او می‌گوید: «تغییر بسیار زیادی بین سگ‌ها وجود دارد، و این خیلی ذهنی است» و توصیه‌های عمده‌فروشی را مشکل می‌کند.
پوشش نقره ای: گزینه های درمانی بهتر از همیشه
در هر روز، لوینسون 14 تا 17 سگ آلرژیک را درمان می کند. او می‌گوید با دانستن اینکه چه تعداد دیگر در رنج هستند آنقدر احساس گناه می‌کند که اغلب قرار ملاقات‌ها را دوبار رزرو می‌کند. وقتی یک سگ خارش دار به مطبش می رسد، ابتدا یک تاریخچه مفصل می گیرد: چه نواحی از بدن خارش دارند و چه زمان هایی از سال شعله ور می شوند؟ او یک معاینه فیزیکی انجام می دهد، به دنبال قرمزی در پنجه ها و کشاله ران آنها می شود و ممکن است برای رد کردن آلرژی های غذایی یک رژیم غذایی حذفی را پیشنهاد کند. هنگامی که او مطمئن شد که سگ آلرژی های محیطی دارد، معمولاً آزمایش آلرژی را توصیه می کند. این بدان معناست که او ده ها مقدار کمی ماده آلرژی زا را زیر پوست سگ تزریق می کند و اگر توله سگ حساسیت داشته باشد، کندویی در محل ایجاد می شود که به مقصر اشاره می کند.
لوینسون تاکید می‌کند که مدیریت آلرژی یک ماراتن است، نه یک دوی سرعت، و بیشتر سگ‌ها نیاز به درمان مادام‌العمر دارند. هیچ درمانی وجود ندارد، اما گزینه های درمانی در حال حاضر بسیار بهتر از حتی یک دهه پیش هستند. اکثر سگ ها به ایمونوتراپی پاسخ خوبی می دهند: تزریق های سفارشی، درست مانند واکسن های آلرژی که انسان دریافت می کند، سیستم ایمنی را آموزش می دهد تا نسبت به برخی آلرژن ها حساسیت زدایی کند. با این حال، مشاهده نتایج ممکن است بیش از یک سال طول بکشد.
ادامه مطلب: آیا از آلرژی فصلی رنج می برید؟ در اینجا چیزی است که کارشناسان می گویند بهترین کار را انجام می دهد
گزینه های دیگری نیز وجود دارد. در سال 2013، یک داروی خوراکی به نام Apoquel برای کنترل خارش و التهاب در سگ های آلرژیک تایید شد. فالک می گوید: «این مثل یک معجزه بود. ما خیلی وقت بود منتظرش بودیم.» او اضافه می‌کند که این بی‌خطر و قابل تحمل است، و یک «داروی طولانی‌مدت معقول» برای سگ‌های خارش‌دار است که به عفونت‌های پوستی مبتلا می‌شوند.
چند سال بعد، در سال 2016، گزینه درمانی دیگری روی صحنه آمد: سیتوپوینت، یک درمان هدفمند که هر چهار تا هشت هفته یک بار از طریق تزریق انجام می شود. فالک توضیح می دهد که این یک آنتی بادی مونوکلونال برای سیگنال خارش به نام اینترلوکین (IL)-31 است. او می گوید: «به آن سیگنال خارش متصل می شود. “این به هیچ وجه بر بقیه سیستم ایمنی تاثیر نمی گذارد، که آن را بسیار ایمن می کند.” او می افزاید، نقطه ضعف آن این است که فقط برای کنترل خارش در نظر گرفته شده است – بنابراین سگ های آلرژیک مستعد ابتلا به عفونت های ناشی از التهاب همچنان به آن مبتلا می شوند. به همین دلیل مهم است که انتخاب های دارویی را با نحوه نشان دادن آلرژی سگ هماهنگ کنیم: سگ های خارش دار که هرگز دچار عفونت نمی شوند، معمولا بهترین عملکرد را در Cytopoint دارند، در حالی که فالک اغلب آپوکول را برای کسانی که دچار عفونت می شوند تجویز می کند، زیرا این یک انتخاب ضد التهابی خوب است.
با این حال، درماتولوژی سگ ارزان نیست، و بیمه حیوانات خانگی معمولاً تنها در صورتی درمان را پوشش می دهد که سگ ها قبل از اینکه علامت دار شوند، بیمه شوند. تست آلرژی می تواند بیش از 1000 دلار هزینه داشته باشد، Apoquel حدود 90 دلار برای 30 قرص است، و تزریق Cytopoint بسته به جثه سگ می تواند از 50 تا 200 دلار متغیر باشد.
آیا راهی برای پیشگیری از آلرژی وجود دارد؟
داشتن یک سگ آلرژیک معمولاً به بدشانسی ختم می شود. اگر سگی به دنیا بیاید که مستعد خارش باشد، خارش خواهد داشت. فالک توصیه می کند، اما اگر قصد خرید یک توله سگ از یک پرورش دهنده را دارید، می تواند مفید باشد که از آنها بپرسید که آیا سگ های آلرژیک در شجره یک حیوان خانگی بالقوه وجود دارد یا خیر. تحقیقات نشان می دهد که وقتی دو سگ مبتلا به درماتیت آتوپیک پرورش داده می شوند، 65 درصد فرزندان آنها آلرژی های محیطی خواهند داشت. اگر فقط یکی از والدین این بیماری را داشته باشد، به 21٪ تا 57٪ کاهش می یابد. و اگر هیچ کدام از والدین آلرژی نداشته باشند، 11 درصد دچار مشکل می شوند.
تیت توصیه می کند که اگر سگ شما آلرژی دارد (و حتی اگر آلرژی ندارد)، بهتر است او را به طور منظم حمام کنید – تقریباً یک بار در ماه – تا آلرژن های احتمالی را از پوست پاک کنید. او سگ‌ها را به‌عنوان «دست‌پاش‌های کوچک گرد و غبار» در نظر می‌گیرد که وقتی در بیرون از خانه غوغا می‌کنند، مقدار زیادی گرد و غبار جمع می‌کنند. او می افزاید، برخی از افراد دوست دارند حیوانات خانگی خود را با دستمال مرطوب بچه بدون عطر پاک کنند تا گرده ها از بین بروند.
و مهمتر از همه، اگر سگ شما به طور ناگهانی خیلی بیشتر از حد معمول خراش می کند، او را نزد دامپزشک ببرید. بسته به شدت وضعیت، دامپزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد، اما بسیاری از موارد توسط دامپزشک معمولی شما قابل رسیدگی است. لوینسون می گوید: «هرچه زودتر ایمونوتراپی را شروع کنید، میزان موفقیت بهتر است. وقتی سگ جوان‌تر است، در مقابل اگر سگی دارید که چندین سال علائم آلرژیک دارد، می‌توانید سیستم ایمنی بدن را خیلی راحت‌تر ایجاد کنید. او تاکید می کند که هر چه زودتر از سلامت سگ خود مطلع شوید، هر دو شادتر خواهید بود.